مجری و تسهیل گر سطح یک: عبدالله باقری
شش کارگاه نیم روزه گفتگوی خانواده در قم، به تفکیک در میان فرزندان، مادران و پدران در ماههای شهریور و مهرماه سال ۱۳۹۸، با حضور حداقل 12 و حداکثر 25 نفر مشارکتکننده در هر کارگاه برگزار شد. دعوت از افراد شرکتکنندگان با انتشار فراخوان عمومی در کانال تلگرامی دفتر انجمن جامعهشناسی ایران در قم و سایر کانالها انجام شد و برخی از شرکتکنندگان نیز با روش گلوله برفی شناسایی و دعوت شدند. شش کارگاه پدران، مادران و فرزندان در سالن کوثر امور بانوان استانداری قم و توسط مجری و تسهیلگر سطح یک و کمک تسهیگران سطح دو برگزار شدند.
دراین کارگاهها شرکت کنندگان حول سه پرسش کلیدی به گفتگو نشستند:
در این کارگاهها ویژگیهای مشترکی بین هر گروه ذینفع در زمینه ویژگیهای خانواده مطلوب وجود داشت. در حالی که مادران داشتن اخلاق خوب، مهربانی، صبوری و همدلی را از جمله ویژگیهای خانواده مطلوب در نظر داشتند، فرزندان به ویژگیهایی چون؛ دادن آزادی به فرزندان به ویژه دختران، اعتماد به فرزندان، مسئولیت پذیری و داشتن محیط آرام را جزو ویژگی های خانواده مطلوب اشاره کردند و پدران هم بر ویژگیهایی مانند؛ وجود همبستگی و عشق، درک متقابل عواطف زوجین، سطح فرهنگی مشترک، فهم نزدیک از مسائل، گفتگو کردن، احترام بین اعضای خانواده، اقتصاد مکفی مرد، صادق بودن با یکدیگر، رازدار بودن، احترام به بزرگترها، صداقت و یکرنگی، احترام به خانوادههای یکدیگر، انتخاب با علاقه همسر، بازی با بچهها، احترام بین اعضای خانواده، داشتن رابطه دوستانه، توجه به همسر و فرزندان و تربیت صحیح فرزندان تأکید کردند.
مادران موانع عمده شکل گیری خانواده مطلوب را شامل؛ شنیده نشدن، کاهش عشق و صمیمیت، خود خواهی و خودرأیی، دروغگویی، دخالت والدین، نبودن محبت، اختلاف فرهنگ، عدم پذیرش واقعیت ها – والدین نا آگاه، بی تفاوتی نسبت به مسئولیتها و نداشتن مهارتهای لازم دانستند.
فرزندان اما این موانع را شامل؛ عدم گفتگو بین خانواده، بی اعتمادی – عدم صداقت، تربیت نادرست، عدم اعتماد، ازدواج اشتباه والدین، فقر فرهنگی اقتصادی، نبودن گفتگوی درست، اهمیت ندادن به یکدیگر، زورگویی، اقتصاد خانواده، نداشتن مهارتهای لازم، عدم احترام در خانواده و فقر فرهنگی اعلام کردند.
پدران هم علاوه بر موانع اقتصادی (ناپایداری شغلی و درآمد)، ازدواج زود مردان (عدم بلوغ فکری، انتخاب غیر هم سو با تمایلات و سنتی)، اعتیاد، چشم و همچشمی، خودخواهی و خودرأیی، دروغگویی، عدم صداقت در گفتار و عمل، فضای مجازی، حساسیت های زیاد، تجملگرایی، افزایش فرهنگ زن سالاری، اهمیت ندادن به دیگر اعضای خانواده، مشکلات شغلی، دخالتهای مادر همسر، عدم احترام در خانواده و فقر فرهنگی را مورد تأکید قرار دادند.
نتایج کارگاههای مذکور در کارگاه هفتم، که کارگاهی گفتگویی و یک روزه، با حضور سه گروه ذینفع مذکور خواهد بود مورد بررسی مجدد قرار میگیرد. کارگاههای گفتگومحور چون به ذینفع احساس شنیده شدن، و توجه به فهم او و اهمیت دادن به او را به دنبال دارد، فرصت کلیدی برای او فراهم میسازد تا بداند که چه میزان همشنوی و رواداری، شنیده شدن، گفت و شنود میتواند احساس هویت و شخصیت را در فرد ایجاد کند و او با شوق و اشتیاق به سمت خانه برود و این احساسی بود که بهویژه در تک تک مادران و فرزندان بیشتر دیده شد و البته نزد پدران نیز هر چند کمرنگ اما قابل توجه بود.
«احترام» این شاه کلید دریافتهای مجری کارگاه از کنشها و واکنشهای حاضرین بود که گمشدۀ حیات و مؤثر در کیفیت خانواده و ارزشهای خانواده میتواند باشد. درخواستی که در غالب صداهای شنیده شده ذینفعان وجود داشت که در خانه از خودبرتربینی و خودخواهی دوری کرده و به یکدیگر احترام بگذارند و به درک متقابل و سلایق یکدیگر بها بدهند. آنگاه میتوان موانع اقتصادی را راحتتر در درون خانواده هضم کرده و با مسئول درآمد خانواده پشتیبان و همدل شد. برای این مهم و حل مسأله باید با یکدیگر با احترام متقابل گفتگو کنیم. لذا گفتگو و کارگاههایی این چنینی را باید در تمام حوزههای شهری مدارس سازمانها، تشکلها و.. برگزار و نهادینه و تمرین کنیم.
برای اطلاع بیشتر اینجا را کلیک کنید.