جامعه شناسان گرانقدر:

شاید دراین روزگار پر تب وتاب و پرگفتگوی سیاسی که اذهان بسیاری از مردم واز جمله جامعه شناسان رابه خود جلب کرده است. سخن گفتن از رابطه زبان فارسی وجامعه به نظر تجملی بیاید؛ اما یادمان باشد ما جامعه شناسان قهرمانان لحظة حاضر نیستیم وهمواره نگاه به دراز مدت داریم و هرچند مسائل مبرم اجتماعی وسیاسی روز را ازنظر دور نمی داریم اما حیات دراز مدت جامعه راهم فراموش نمی کنیم . باچنین دیدگاهی این صفحه گشوده می شود. هدف اصلی این صفحه توجه دادن در درجه اول عالمان اجتماعی و در درجات بعد سایر دانشگاهیان و مردم عادی به ضرورت توجه بیشتر و فکر کردن به زبان فارسی به عنوان یکی از ستون های تمدن و فرهنگ ما ومهمترین ابزارارتباط میان فارسی زبانان وفارسی دانان جهان است. اگر همه دانشگاهیان علاوه بر توجه به رشته های تخصصی خود به حفظ توانمندی ورشد زبان فارسی هم توجه کافی داشتند شاید نیازی به کارهایی ازقبیل گشایش چنین صفحه ای نبود .اما باوجود رشد شگفت انگیز و افتخار آمیز زبان فارسی در دوره معاصر و دهه‌های گذشته. در سال های اخیر با نوعی کم توجهی وبی توجهی بویژه درمیان نسل های جدیدتردانشگاهیان به زبان ملی مان رو به رو هستیم . افزون بر این جامعه شناسان ایرانی توجه ناچیزی به زبان فارسی به عنوان پدیده ای اجتماعی داشته اند. در این صفحه کوشیده می شود .یادداشت های کوتاهی درباره کاربرد زبان فارسی بویژه در اموزش شفاهی و کتبی علوم اجتماعی به طورمسلسل توسط اینجانب تقدیم شود. بازتاب های شما درمقابل این یادداشت ها و نقطه نظرات دیگرتان نیز در کنار خود یادداشت ها درهمین صفحه در دسترس خواهد بود. امیدوارم با همکاری شما عزیزان، این صفحه نیز بتواند گامی نو در سلسله کوشش های انجمن جامعه شناسی درجهت تحقق اهداف مصوب خود به شمار آید.