مجری و تسهیل گر سطح یک: آرمان حیدری
شش کارگاه نیم روزه گفتگوی خانوده، در شهر یاسوج، به تفکیک برای پدران( 2 مورد)، مادران (2 مورد)، پسران و دختران هر کدام یک کارگاه برگزار شد. این کارگاهها در مرداد ماه و شهریورماه 1398 با حضور حداقل 20 و حداکثر 35 نفر برگزار گردید.
در فرایند برگزاری کارگاههای مذکور تعدادی از دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد اینجانب همکاری لازم و اساسی داشتند که در اینجا از همۀ آنها تقدیر و تشکر مینمایم. ابراهیم فتاح پور، دانشجوی دکتری رشتۀ جامعهشناسی، دعوت از پدران و هماهنگیهای لازم جهت تهیه مکان برگزاری کارگاهها را انجام دادند. سید سعید ربّانی و قاسم روان آور نیز دعوت از پدران و تعدادی از مادران مشارکت کننده در کارگاهها را بهعمل آوردند. مرضیه التیامی نیا، به عنوان دبیر سازمانهای مردم نهاد استان، نیز زمینه و برنامهریزی لازم جهت دعوت از مادران در بلهزار، ناحیۀ سکونتگاهی غیر رسمی شهر یاسوج، را فراهم نمودند. حمیده دهقانی و عاطفه مدبر نژاد، به عنوان دبیر و دانشجویان دکتری جامعهشناسی دانشگاه یاسوج، هماهنگی و برنامهریزیهای لازم برای معرفی و دعوت از دختران را انجام دادند. سید ابوالقاسم عسکری، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعهشناسی، به همراه چند تن از دانشجویان کارشناسی جامعهشناسی، هماهنگی و دعوت از پسران را بهعمل آوردند. همۀ افراد نامبرده، در برگزاری تمام کارگاهها، البته به تناوب متناسب با سنخیت جنسی و ماهیت ارتباط آنها با مشارکتکنندگان، همکاری کردند. بهعلاوه، نسرین آقایی، دانشجوی کارشناسی علوم اجتماعی، نیز در برگزاری کارگاه مادران، دختران و کارگاه هفتم همکاری داشت. محل برگزاری همۀ کارگاههای ششگانه در سالن اجتماعات دانشگاه پیام نور استان بود و لازم میدانم از همکاری و مساعدت دکتر سید سجاد سجادی، رئیس دانشگاه پیام نور استان کهگیلویه و بویر احمد، برای تدارک و تأمین مکان برگزاری کارگاهها تقدیر و تشکر ویژه نمایم.
محور اساسی کارگاهها حول سه محور و سؤال اساسی بود:
در پاسخ به دو سوال اول، از مشارکتکنندگان خواسته شد تا به صورت انفرادی، بر اساس نگرش، اطلاعات و انتظارات خود پنج مورد از مهمترین ویژگیهای مطلوب یا موانع شکلگیری خانوده مطلوب را بیان کنند. البته از مشارکت کنندگان خواسته شد مهمترین موانع را بر اساس تجارب مستقیم و غیر مستقیم شخصی خود بنویسند. اما شناخت مهمترین مسأله خانواده و ریشهها و پیامدهای آن، به صورت گروههای داوطلبانه و با روش بحث و گفتگوی چند جانبۀ مشارکت کنندگان صورت گرفت. بدین صورت که ابتدا مشارکت کنندگانی که مسألهای واحد یا تقریباً یکسان را به عنوان مسألۀ مرکزی خانوادهها در نظر میگرفتند، در قالب گروههای مجزایی از هم تفکیک شدند. سپس از آنها خواسته شد با بحث و گفتگو و مشارکت همۀ اعضا، ریشهها و پیامدهای مسألۀ مورد نظرشان را تحلیل و در قالب نموداری درختی ترسیم کنند.
برای اطلاع بیشتر از نتایج کارگاه و مطالعه گزارش مفصلتر اینجا را کلیک کنید.