انجمن جامعه‌شناسی ایران وارد چهارمین دهه فعالیت خود شده است. اعضاء انجمن در طول سه دهه فعالیت خود همواره در جهت تولید، تعمیق و نشر مرزهای دانش اجتماعی بین گروه‌ها و اقشار مختلف جامعه تلاشی مستمر داشته‌اند. حال در آغاز دهه چهارم فعالیت انجمن و بر مبنای اساسنامه و اهداف تاسیس این نهاد علمی دو پرسش مهم پیش رو قرار دارد: اول اینکه ارزیابی اعضای انجمن از سه دهه فعالیت گذشته چگونه است؟ دوم آن که با توجه به تجربه گذشته در دهه پیش رو فعالیت‌های انجمن بایستی در چه مسیری قرار گیرد؟

چنین پرسش‌هایی نیازمند گفتگوی جمعی بین جامعه‌شناسان است و خود می‌تواند موضوع نشست‌ها، نوشته‌ها و گفتگوهای متفاوت باشد. انجمن جامعه‌شناسی بر آن شده است که با نظرخواهی از اجتماع علمی جامعه‌شناسان باب چنین گفتگویی را بگشاید تا بعدها در قالب‌های علمی مناسب این نوع مباحث گسترش یابد.
دراین راستا، در آستانه برگزاری پنجمین همایش کنکاش‌های مفهومی و نظری درباره جامعه ایران و مجمع عمومی برای انتخاب هیات مدیره دوره یازدهم انجمن جامعه‌شناسی ایران، از همه جامعه‌شناسان و متخصصان علوم اجتماعی که به اعتلا و نشر این دانش علاقه دارند و فعالیت‌های انجمن را دنبال می‌کنند، دعوت شد تا نظرات شان را در باره پرسش‌های زیر به انجمن ارسال نمایند.

پاسخ‌های دکتر میرطاهر موسوی را در ادامه می‌خوانید.

چه تحلیلی از روند فعالیت انجمن جامعه‌شناسی از سال ۱۳۷۰ تا کنون دارید؟

فعالیت انجمن درسه دهه اخیر بایستی به‌صورت یک پیوستارو مسیرطی شده دید که درعین فراز و نشیب واجد رشدکمی و کیفی مناسب و قابل قبولی درابعاد مختلف بوده است. ترجیح می دهم دهه اول فعالیت انجمن را دهه "معرفی و اثبات " نام گذاری نمایم. دردهه دوم روند پیش گفته در حد امکان بسط و گسترش یافت و وارد عرصه عمومی گردید. دهه سوم شکوفایی بیشتر و چشمگیرتر بوده است. دراین دهه اقدامات ارزشمندی صورت پذیرفت :

1-نقش یابی وسیع ترانجمن درعرصه عمومی

2-ورود اعضا جدید و تازه نفس و کسب منزلت مناسبتر و بالاترعلمی

3-توسعه و افزایش گروه‌های علمی و طبعا تولیدات نظری و فکری بهتر و بیشتر

4-ایفای نقش موثرتردر مشورت دادن به نهادهای مدنی و نظام حکمرانی با حفظ استقلال علمی و اجتماعی

5-در کنار موفقیت های بیان شده کماکان از فقدان انسجام و همبستگی قابل قبول داخلی بین اعضا و دست اندرکاران انجمن رنج می بریم

6-به منظور حمایت مادی و معنوی ازانجمن بعنوان " خانه جامعه شناسان" دراندازه کافی و مطلوب هنوزبایستی گام های بیشتروجدی ترداشته باشیم.

همانطور که می‌دانید اساسنامه انجمن، اهداف متعددی برای آن تعیین نموده است. سرفصل اصلی اهداف عبارتند از: توسعه دانش جامعه‌شناختی، اخلاق علمی، شان جامعه‌شناختی، هویت صنفی و اجتماع علمی و فعالیت در زمینه مسائل اجتماعی، خدمات علمی به بخش دولتی و خصوصی، همایشها و معرفی آثار سال جامعه‌شناسی. به نظر شما با توجه به تجربه انجمن در طول سه دهه فعالیت و با عنایت به وضعیت اجتماعی که در آن قرار داریم، چه نوعی از اولویت‌بندی اهداف را برای دوره آینده انجمن پیشنهاد می‌کنید؟

بهتراست جمله "خدمات علمی به بخش دولتی و خصوصی" درجمله بندی و سطح معنایی تغییریافته و بنویسیم "کمک علمی و ارائه چشم اندازها و توصیه‌های سیاستی درحوزه اجتماعی و سازگار با جامعه ایران به نظام تدبیر و حکمرانی، عرصه عمومی و نهادهای آن،

سایراهداف مناسب است و بایستی برای تعمیق آنها تلاش نماییم.

در حال حاضر، انجمن با چه فرصت‌ها و تهدیداتی مواجه است؟

1-فرصت‌های انجمن شامل نقش‌آفرینی علمی و مشورتی بی بدیل در کاهش آلام و مسائل و آسیب های اجتماعی درشرایط خاص ایران دراین دوره است که بنظرمی رسد درحد قابل قبولی درمجموعه حاکمیتی و عرصه عمومی پیشرفت داشته‌ایم و نیازاست همین روند را جدی و موثرتر پیگیرباشیم.

2- تهدیدات انجمن شامل روزمره‌گی فعالیت‌ها،

انسجام و همبستگی نه چندان قوی اعضاو دست اندرکاران،

نگاهی منفی و سوگیرانه دربخش هایی ازحاکمیت و رسانه های خاص نسبت به انجمن،

عدم حمایت کافی ازانجمن به ویژه درزمینه پشتیبانی اداری و مالی توسط اعضا،

و نهایتاً درموارد محدودی بی مبالاتی بعضی از عزیزان انجمن درنزدیک کردن انجمن به کانون‌های منازعات سیاسی در کشوراست که به منظور حفظ جایگاه علمی و اجتماعی این نهاد، بایستی تدبیرشود.

پیشنهاد شما برای نحوه مواجهه انجمن با این فرصت‌ها و تهدیدها چیست؟

به نحوی در پاسخ دوم ارائه گردید.

 

---

اخبارمرتبط:

دعوت به شرکت در اقتراح درباره انجمن جامعه‌شناسی ایران

 

• < قبلی
• بعدی >