مجری و تسهیلگر سطح یک: مریم بیضایی

کارگاه هفتم، که کارگاهی بر اساس گفتگو و آموزش مهارت‌های گفتگو بود با همکاری یکی از تسهیلگران سطح دو که بانویی با سابقه‌ فعالیت‌های داوطلبانه بود در تاریخ 24 بهمن ماه 1398 و با حضور 30 نفر در منزل شخصی ایشان برگزار شد. این بانوی خیرخواه و فعال اجتماعی درخواست کرد که نامی از او ذکر نشود. در هر یک از کارگاه‌های شش‌گانه به مشارکت‌کنندگان در مورد کارگاه هفتم اطلاع رسانی شده بود. تعدادی از افراد ثبت نام کرده بودند و تعدادی دیگر توسط سه تسهیلگر فعال سطح دو دعوت شدند. این کارگاه با حضور فعال و پرانگیزه‌ مشارکت کنندگان و همکاری دو تسهیلگر سطح دو برگزار گردید.

پس از اعلام قوانین کارگاه، افراد در گروه‌های دو نفره به مدت یک دقیقه، خود را به طرف مقابل معرفی کردند و پس از پایان زمان تعیین شده، افراد به ترتیب هم گروهی خود را از زبان او( خود را به جای دیگری گذاشتن)، به جمع معرفی نمودند. سپس از مشارکت‌کنندگان خواسته شد درخت‌های مشکلات ترسیم شده در کارگاه‌های شش‌گانه را بررسی کرده و از میان مسائل مطرح شده یکی را برای گفتگو انتخاب کنند. این تصاویر به طور مجزا، به تفکیک گروه‌ها (مادران، پدران و فرزندان )، بر روی دیوارها نصب شده بود که چکیده‌ آن در جدول‌های زیر آمده است. پس از آن دو مبحث، تفاوت‌های بحث وگفتگو (از کتاب کوچک گفتگو، صفحه 16) و ده اصل گفتگو (با ارائه‌ جداول چاپ شده بر روی برگه A4 به تمامی مشارکت کنندگان) توسط تسهیلگر توضیح داده شد.

ده اصل گفتگو

1. رعایت تام حرمت دیگران
2. جویایی و کنجکاوی
3. گرایش به یادگیری
4. داشتن ذهن باز و آمادگی پذیرش
5. فرضیات را به تعلیق درآوردن
6. پرهیز از شتاب
7. گوش فرا دادن به هنگام شنیدن
8. از دل سخن گفتن
9. جانبداری سازنده
10. بر خویشتن خویش ناظر بودن

افراد با علاقه‌ فراوانی این مباحث را پیگیری می‌کردند و با کنجکاوی بسیار، پذیرش وگشودگی درصدد یادگیری بودند.

                     جدول 1: مسائل عنوان شده در دو کارگاه مادران

                     جدول 2: مسائل عنوان شده در دو کارگاه پدران

                          جدول 3: مسائل عنوان شده در دو کارگاه فرزندان

سه مساله مهم انتخاب شده توسط سه گروه ذینفع:

در کارگاه هفتم ضمن آشنایی با تفاوت‌های بحث و گفتگو و اصول گفتگو؛ هر گروه ذینفع یک مساله را برای گفتگوی جمعی انتخاب نمودند. سه گروه با بررسی مسائل کارگاه‌های قبل و الهام از آنها سه مسأله جدید را پیشنهاد کردند.

• گروه پدران: ازبین رفتن اعتماد و صحبت نکردن اعضاء خانواده
• گروه فرزندان: استفاده زیاد از تلفن همراه
• گروه مادران: عدم درک و پذیرش تفاوت‌ها

پس از انتخاب موضوعات، با توضیح روش گفتگوی (fish bowl) توسط تسهیل‌گر، گفتگو آغاز شد. در این روش 6 نفر (از هر گروه ذینفع 2 نفر) روی صندلی‌هایی که در وسط چیده شده بود، نشسته و درباره موضوع مورد نظر، ایده‌ها، نظرات و پیشنهادات خود را مطرح می‌نمایند. چون این کارگاه در منزل شخصی برگزار شد، گروه 6 نفره بر روی زمین گرد هم نشستند. در حین گفتگو افراد برای رعایت حقوق یکدیگر و قطع نکردن صحبت‌های دیگران دست خود را بالا آورده و اعلام می‌کردند که مطلبی برای گفتن دارند تا با رعایت نوبت گفتگو نظم و آرامش حین گفتگو برقرار باشد. افرادی که خارج از گروه 6 نفره بودند با رعایت همین نکته، مجاز به گفتن ایده‌ها و نظرات خود بودند.

بنابراین سه گفتگوی سه جانبه (پدران، مادران و فرزندان) پیرامون مسائل مطرح شده شکل گرفت. مشارکت‌کنندگان ترجیح دادند به جای بازی به گفتگو ادامه دهند. پس از پذیرایی، بازنگری کارگاه توسط شرکت‌کنندگان انجام شد. تمامی افراد از کارگاه و روند آن راضی بودند و نظر مثبتی در مورد آن داشتند و درخواست کردند که این کارگاه ها به طور منظم برگزار شود و تاریخی را برای کارگاه بعدی با تسهیلگر هماهنگ کردند. اما به دلیل شیوع و گسترش ویروس کرونا کارگاه بعدی تشکیل نشد. امید که این کارگاه‌ها با حمایت و همراهی نهادهای ذیربط ادامه یابد.

 

 

• < قبلی
• بعدی >