انجمن جامعه شناسی ایران - مراسم تودیع و تشییع دکتر قانعی راد برگزار شد

دکتر قانعی راد به ملکوت اعلی پیوست مراسم تشییع پیکر زنده یاد قانعی راد صبح روز یکشنبه 27 خرداد 1397 با حضور اساتید، دانشجویان، همکاران و علاقمندان ایشان و چهره هایی از هیات دولت همچون عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی، علی ربیعی وزیر کار و امور اجتماعی، محمدرضا عارف رییس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی، سید ضیاء هاشمی مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی، مجتبی صدیقی و غلامرضا غفاری از معاونان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و بسیاری دیگر از اندیشمندان علمی کشور در دانشکده علوم اجتماعی و نیز دانشجویان و علاقمندان برگزار شد.

متن سخنرانی رئیس انجمن جامعه شناسی ایران در این مراسم را در ادامه می‌خوانید.

بسم الله الرحمن الرحیم

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

سلام و عرض ادب و احترام به حاضران سوگوار، خانواده معزز قانعی راد و همه دوستداران این استاد فرزانه و متعهد جامعه شناسی ایران

انجمن جامعه شناسی ایران، اجتماع بزرگ علوم اجتماعی و بلکه اجتماع علمی کشور امروز سوگوار از دست دادن انسانی است که با عشق به عدالت و آزادی و توسعه و پیشرفت جامعه ایران و بهبود زندگی مردمان این دیار زیست

و این عشق عمیق تا واپسین دم زندگانی که جسم رنجورش تاب همراهی با آن جان پر سودا را نداشت گرمابخش وجودش بود.

قانعی راد برای رسیدن به همه اهدافش کنشگری علمی در رشته جامعه شناسی را برگزید و با کوشش خستگی ناپذیری به خوبی آموخت، و دانش عمیقش را در خدمت عمل روشنفکرانه و متعهدانه برای تشخیص درست مسائل اجتماعی و کمک به حل آنها به کار گرفت.

انجمن جامعه شناسی ایران امروز با یک سرمایه بزرگ علمی و اجتماعی وداع می کند.

هشت سال قبل در آستانه برگزاری همایش پژوهش فرهنگی و اجتماعی، شادروان دکتر محمد عبدالهی دومین رئیس انجمن را ناباورانه از دست دادیم، بهمن سالی که گذشت سوگوار از دست دادن دکتر سیدکاووس سیدامامی عزیز، کنشگر فعال انجمن جامعه شناسی و محیط زیست ایران شدیم؛ و امروز در سوگ از دست دادن همکاری نشسته ایم که دو دوره در هیات مدیره و دو دوره رئیس انجمن بود.

ویزگی مشترک هر سه عزیزی که نام بردم، این بود که علاوه بر جایگاه والایی که در آموزش و پژوهش در آکادمی و دانشگاه داشتند، علم را متعهد به مسئولیت های اجتماعی اش می دانستند و می خواستند، و به همین دلیل به مطالعه و تحقیق و نوشتن در اتاق کار دانشگاه و آموزش در کلاس درس بسنده نکردند؛ بلکه به خوبی به این مهم توجه داشتند که علم اجتماعی در بستر حوزه عمومی و در فعالیت های انجمنی ثمربخش تر است و بهتر می تواند به مسئولیت های اجتماعی اش عمل کند.

دکتر قانعی راد از این نظر، الگوی کم نظیری بود.

از دوره دکترا به این سو و در سال های اخیر که اوج پختگی علمی و اجتماعی او بود، همه فعالیت علمی اش در ارتباط با انجمن جامعه شناسی ایران بود و برای توسعه و ارتقاء جایگاه انجمن بسیار وقت گذاشت.

او در عین اعتقاد عمیقی که به استقلال نهاد علم و دانشگاه داشت و سلطه هر نهاد دیگری بر آن را برای ایفای درست کارکردهای آن اختلال آفرین می دانست، به تعامل سازنده سه رکن دانشگاه، حوزه عمومی، و دولت بسیار باور داشت و این تعامل سازنده و هم افزا را برای افرایش توان جامعه برای در حل مسائل اجتماعی ضروری می دانست.

او در عین اینکه نگاه انتقادی عمیقی به بسیاری از ساختارها و رویه های مستقر داشت، و انتقاداتش را با صراحت و بدون ترس و لکنت زبان مطرح می کرد، با یک مشی اصلاح طلبانه اجتماعی و سیاسی، اجازه نمی داد انتقاداتش به مرزهای ویرانگر و سرمایه سوز و نفرت افزا نزدیک شود. بر این باور بود که از همه ظرفیت ها و سرمایه های علمی و ملی باید برای بهبود شرایط زندگی مردم و توسعه کشور استفاده کرد.

به همین دلیل گروه ها، قشرها و نهادهای مختلف اجتماعی و سیاسی به فقدان این سرمایه بزرگ علمی کشور واکنش گسترده و شایسته ای داشته اند:

اجتماع علمی از همه نسل ها و دیدگاه ها و سلیقه ها؛ از استادان پیش کسوت تا دانشجویان مقاطع مختلف،

مدیران دستگاه های اجرایی و سیاسی در همه سطوح،

فعالان حوزه عمومی در عرصه ها و شاخه های مختلف، همه و همه در غم از دست دادن او با خانواده و دوستان و همکارانش همراه و هم آوا شده اند.

اینجانب به نمایندگی از انجمن جامعه شناسی ایران به همسر همراه، مهربان و بردبار و فرزندان برومندش و به خانواده محترم قانعی راد،

به دوستان و همکارانش و به اجتماع علمی کشور صمیمانه تسلیت می گویم.

از ابراز همدردی و پیام های تسلیت همه مدیران دستگاه های اجرایی، معاون اول محترم ریاست جمهوری، اعضای محترم شورای شهر تهران، وزیر محترم علوم، که قدرشناس جایگاه عالمان متعهدی چون قانعی راد عزیز بوده اند سپاسگزارم، از حضور ارزشمند آنانی که در این مراسم شرکت کردند تشکر می کنم،

و امیدوارم توجه به جایگاه دانشمندان با بهرمندی نهادینه شده از دانش و بینش دانشگاهیان در نظام اجرایی و حکمرانی دانش بنیاد، تامین استقلال نهاد علم و دانشگاه، تضمین آزادی های آکادمیک و اجتماعی و حقوق شهروندی محقق شود.

از همه دانشجویان و دانشگاهیان و فعالان حوزه عمومی و رسانه ای که به ضایعه درگذشت دکتر قانعی راد بزرگ واکنش درخوری نشان دادند بسیار قدردانی می کنم و امیدوارم سرمایه فکری علمی و وجودی، و ارزش های اخلاقی دکتر قانعی راد، در کوشش های علمی، و گفتگوهای آنان در حوزه عمومی بازتولید و شکوفا شود و به خرد و بصیرت جامعه شناختی جامعه ما بیافزاید.

در پایان لازم می دانم از یک دوست عزیز خودم و دکتر قانعی راد که سرمایه علمی و اجتماعی اخلاقی بزرگی برای جامعه ایران است نام ببرم و از او تشکر ویژه داشته باشم، و او هادی خانیکی دوست داشتنی است که از نخستین روزهای درگیری دکتر قانعی راد با بیماری از 2 سال پیش تا امروز، بسیار دلسوزانه تر از یک برادر برای قانعی راد وقت گذاشت و در امر درمان و همه حمایت های فکری و عاطفی، آنی او و خانواده اش را تنها نگذاشت.

با این غزل نغز و دلنشین از سعدی بزرگ سخنم را تمام می کنم و همراه با شما، با پیکر یار عزیزمان وداع می کنم

بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران

کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران

هرکو شراب فرقت روزی چشیده باشد

داند که سخت باشد قطع امیدواران

سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل

بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران

منتخب عکس های مراسم را اینجا ببینید.

اخبار مرتبط در رسانه‌ها وخبرگزاری ها: