درگذشت استاد دکتر غلامعباس توسلی استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران و عضو دیرپای نهضت آزادی را به بارماندگان ارجمندش، همکاران و دانشجویانش و دوستان و هم‌اندیشانش در نهضت آزادی، و نیز انجمن جامعه شناسی ایران، صمیمانه تسلیت می‌گویم. روانش شاد!
استاد دکتر غلامعباس توسلی، قبل از انقلاب با ناصر میناچی در حسینیه ارشاد از طرفداران و یاران دکتر علی شریعتی بود. در دولت بازرگان، رئیس دانشگاه اصفهان شد و بعد در انقلاب فرهنگی با دکتر عبدالکریم سروش و دیگران همکاری کرده بود و از این جهت بابت بی‌مهری نسبت به دانشگاهیان مورد انتقاد بود.
من، در انقلاب در ایران نبودم و با نوشتن کتاب روضه‌خوانی در خانه‌های نوساز با جریان شریعتی و حسینیه ارشاد هم مخالف بودم. دکتر توسلی را از طریق کتاب‌هایش مخصوصاً جامعه شناسی دین تعقیب می‌کردم. پس از انقلاب به تن اول بار او را سال‌ها پیش در نشستی دیدم که من و او و دکتر غلامرضا اعوانی و شادروان دکتر یگانه شایگان (خواهر داریوش شایگان) و ... را برای مصاحبه دعوت کرده بودند. مردی آگاه، دانا و منظم بود.
دو سال پیش در فرهنگستان علوم که خود عضو پیوسته آن بود، در نشستی راجع به مالکیت معنوی از حسن تصادف در کنار من نشست. در آن نشست درگیری لفظی شدیدی بین دکتر سید مصطفی محقق داماد و یکی از استادان دانشکده حقوق دانشگاه تهران پیش آمد که خوب مدیریت نشد و حرمت هر دو شکسته شد.
استاد دکتر غلامعباس توسلی را آخرین بار دیدم که بر صندلی چرخ دار به کانون توحید به سالگرد آیت الله طالقانی و مراسم مهربانو اعظم طالقانی آمده بود. دلم گرفت. دنیا به هیچ کس وفا نمی کند و خاک بر سر آنان که برای کسب مال و جاه در این زندگی‌های کوتاه حقوق هم‌نوعان خود را ضایع می‌کنند.
گذشت شوکت محمود و زو فسانه نماند
جز این حدیث که نشناخت قدر فردوسی
حالی چو فسانه می‌شوی ای بخرد
افسانه نیک شو نه افسانه بد
سید حسن امین
25 مهر 99
- توضیحات
- دسته: سایر
- آخرین به روز رسانی در 30 مهر 1399