زهرا کمالی دهقان*

پس از گذراندن کارگاه دو روزه تسهیلگری در تهران و آشنایی با دکتر زند رضوی و مدیران دفاتر انجمن جامعه شناسی ایران در دانشگاه ها و استان های دیگر، در رابطه با برگزاری کارگاه مساله یابی بسیار اموختم. در گروه دفاتر انجمن جامعه شناسی استانها با توجه به تجارب دوستان در برگزاری کارگاه ها در سایر استان های ایران با توجه به 4 گروه هدف، تصمیم به دعوت از دانشگاهیان و فعالین اجتماعی و افرادی که به طور میدانی با آسیب های اجتماعی در این استان سالها فعالیت کردند، گرفتم.

بعد از ارسال اسامی مجریان طرح به امور بانوان استانداری، به منظور هماهنگی با این دفتر، چند جلسه گفتگو با دکتر اسماعیلی فرد در خصوص برنامه ریزی مقدمات کارگاه، میهمانان، مکان اجرا و زمان آن برگزار شد. ایشان را انسانی فهمیده ، پرتلاش و دلسوز برای استان البرز دیدم و از راهنمایی هاشون استفاده کردم. با توجه به لیست سمن های داده شده از طرف امور بانوان استانداری، با تک تک دوستان از نزدیک آشنا شدم، طرح را برایشان گفتم و از آنها دعوت به همکاری کردم.

خوشبختانه اکثر سمن ها با روی باز پذیرفتند و قول شرکت در کارگاه و همکاری را به بنده دادند. از طریق یکی از دوستان با دکتر غفرانی آشنا شدم ایشان استاد دانشگاه و از فعالین اجتماعی دلسوز در استان می باشند. با کمک و راهنمایی های ایشان توانستم با فعالین اجتماعی و دوستان دولتی مسئول و فعال در عرصه اجتماعی در استان آشنا بشوم. دکتر غفرانی برای برگزاری بهینه کارگاه تلاش بسیار نمود و به جرات می توان گفت اگر همکاری دلسوزانه ایشان نبود، کارگاه کرج با این کیفیت برگزار نمی شد.

با راهنمایی های دکتر غفرانی و دکتر اسماعیلی فرد (مدیر امور بانوان استان) زمان کارگاه را 5 آبان ماه در سالن کنفرانس باشگاه میلاد مقرر کردیم. از 40 نفر افراد دعوت شده 36 نفر در کارگاه شرکت نمودند. 6 نفر از افراد دولتی و مابقی از فعالین اجتماعی و سمن ها در استان البرز بودند. سعی شد از هر شهر استان البرز (اشتهارد، محمدشهر و ماهدشت، فردیس، ساوجبلاغ و هشتگرد) نماینده ای در جلسه حضور داشته باشد.

با ایجاد کانال طرح گفتگوی ملی خانواده، دوستان شرکت کننده را از روز برگزاری و اتفاقات مربوط به طرح با خبر می کردیم و از این طریق توانستیم یک نظم و انسجام در ورود دوستان و حضور سرموقع انها ایجاد کنیم. جلسه با کمترین تاخیر راس ساعت 9.15 با سخنرانی دکتر قادری و دکتر اسماعیلی فرد شروع شد. هماهنگی 36 نفر افراد باتجربه سخت بود به خصوص که کارگاه به صورت مشارکتی انجام می گرفت. اما با کمک دوستان خوب و پای کار بودن تمامی سمن های دعوت شده، کارگاه با نظم و سرساعت اعلام شده تمام شد. به دوستان شرکت کننده گواهی حضور در کارگاه نیز اعطا گردید.

برگزاری کارگاه مساله یابی نقاط ضعف و قوتی نیز داشت. نقطه قوت آن، برگزاری کارگاهی متفاوت با کارگاه های دیگر بود. به طوریکه دوستان را مشتاق به کمک و ارائه پیشنهادات در به حرکت درآوردن این پویش می کرد. با وجود خستگی کار و حجم زیاد آن دوستان شرکت کننده تا انتهای کارگاه نظم جلسه را رعایت کردند و تک تک مراحل را با دقت بسیار انجام دادند. سوالی که بسیار پرسیده می شد، هدف طرح و نحوه اجرا آن در مراحل بعدی بود. افراد شرکت کننده بسیار مشتاق بودند تا در مرحله اجرایی در طرح نیز حضور داشته باشند. اما نکنه منفی برگزاری کارگاه، تامین هزینه ها بود. ضمن اینکه برای انجام امور نیاز به همراهی یک همکار اجرایی بود، هزینه اختصاص یافته مبلغ کمی بود که انگیزه را برای ادامه کار کم می کرد. تمام هزینه ها صرف برگزاری کارگاه شد و حق الزحمه ای برای تلاش های مجری در نظر گرفته نشده بود که امیدوارم برای مراحل بعدی واقع بینانه تر به هزینه ها پرداخته شود تا همکاری و زحمت دوستان دلسوز و پرتلاش که در این طرح دست کمک دادند بی ثمر نماند.

در پایان از زحمات و راهنمایی های ارزنده دکتر زند رضوی، مدیر محترم امور بانوان استانداری (دکتر اسماعیلی فرد) و نیز دکتر غفرانی (از فعالین اجتماعی دلسوز در استان) که برای برگزاری هرچه بهتر این کارگاه من را یاری کردند، سپاسگزارم.

*مجری طرح در استان البرز (تهیه گزارش)

 

• < قبلی
• بعدی >