علی نوری*

نشست مدیران و دبیران گروههای علمی- تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران با حضور رئیس و اعضا هیئت‌ مدیره انجمن جامعه‌شناسی ایران ساعت 18 روز چهارشنبه مورخه 29 دی ماه 1395 برگزار شد.

در ابتدای این جلسه دکتر سراج‌زاده، رئیس انجمن، ضمن خوشامدگویی به مدیران و دبیران گروهها و تشکر از ریاست دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به دلیل همراهی و حمایت از فعالیت‌های انجمن، خواستار توجه بیش‌تر و اختصاص فضای بیش‌تر برای فعالیت‌های انجمن شدند. در عین حال از گروهها خواستند که نشست‌های خود را منحصر به فضای موجود انجمن در دانشگاه ندانند و در صورت امکان از ظرفیت‌ها و امکانات سالن‌های خارج از دانشکده علوم اجتماعی نیز برای برگزاری نشست‌ها و برنامه‌های خود استفاده کنند.

رئیس انجمن جامعه شناسی ایران با اشاره به محدودیت‌های موجود برای بیان دیدگاه‌ها و مباحث خاطر نشان کرد: با توجه به فعالیت انجمن در فضای دانشگاه، لازم است چارچوب‌های مشخص شده برای فعالیت‌های گروهها رعایت شود. به ویژه آنکه در سال‌های اخیر جوانان حضور بیش‌تری در انجمن پیدا کرده‌اند و ممکن است آشنایی زیادی با روندهای اجرایی نشست‌ها و برنامه‌ها نداشته باشند. انتظار می‌رود گروهها برنامه‌های پیشنهادی خود را حداقل ده روز قبل از برگزاری، به اطلاع انجمن برسانند تا فرآیند اخذ مجوز نشست و کارهای اداری با اخلال مواجه نشود. وی در بخش دیگری از سخنان خود با تشکر از دکتر فاطمه جواهری، مدیر سابق کمیته گروهها گفت: در زمان مدیریت ایشان کمیته گروه‌ها انتظام مناسبی پیدا کرده و برگزاری انتخابات گروه‌ها پیش از تشکیل مجمع عمومی سبب شد شورای جدید مدیریت گروه‌ها پیش از شکل‌گیری هیئت مدیره جدید انجمن تشکیل شود و آماده فعالیت برای دوره جدید باشند. در دوره جدید نیز با مدیریت دکتر احمدنیا و همکاری اعضاء کمیته امید است جهت سه سال آینده برنامه‌هایی پیش‌بینی شود و با همکاری گروهها به نتایج مطلوبی منتهی شود.

دکتر سراج‌زاده با استقبال از همکاری‌های بین گروهی، به مدیران و دبیران محترم گروهها پیشنهاد کرد که طرح‌های خود را جهت برگزاری همایش درباره موضوعات موردعلاقه به هیئت‌مدیره انجمن ارائه دهند.

پس از سخنان رئیس انجمن، دکتر علی نوری، دبیرکمیته گروههای علمی- تخصصی انجمن جامعه‌شناسی‌ایران، گزارشی از طرح نظرسنجی کمیته گروهها ارائه داد و با اشاره به لزوم تعامل و ارتباط مستمر کمیته با مدیران و دبیران محترم گروهها جهت تبادل نظرات و بیان دیدگاهها و مسائل گفت: انجام نظرسنجی از گروهها قبل از برگزاری این نشست با هدف به‌دست ‌آوردن اطلاعات پایه و اولیه از گروهها و فعالیت‌های آنان صورت پذیرفته است. عقیده بر این بوده که نتایج این نظرسنجی به غنای نشست حاضر کمک خواهد کرد.

وی درباره نحوه تنظیم فرم نظرسنجی اظهار داشت: با نظارت دکتر احمدنیا مدیر کمیته گروهها، ابتدا متغیرهای مورد نظر جهت طرح سوالات استخراج گردید. متغیرهای مورد نظر وزارت علوم جهت کسب امتیاز انجمن‌های علمی، آیین‌نامه‌های انجمن‌های علمی داخل و خارج از کشور و آیین نامه انجمن جامعه‌شناسی ایران، چارچوب استخراج متغیرهای نظرسنجی را تشکیل داده‌اند. پس از مشخص شدن متغیرها، سوالات نظرسنجی طراحی گردید. فرم‌های نظرسنجی پس از تهیه، از طریق ایمیل و فضای مجازی در اختیار مدیران و دبیران گروهها قرار گرفت. گروهها دو هفته مهلت داشتند که فرم‌ها را تکمیل و ارسال نمایند. با وجود اطلاع رسانی گسترده و یکبار تمدید مهلت، حدود نیمی از گروهها یعنی 22 گروه اقدام به تکمیل و ارسال فرم نظرسنجی نمودند. اطلاعات دریافتی از این 22 گروه و اطلاعات پایه دفتر انجمن درباره گروهها، مبنای گزارش حاضر است که در دو بخش توصیفی و تحلیلی ارائه می‌گردد.

او سپس آماری از تعداد اعضاء پیوسته، وابسته، دانشجویی و افتخاری گروههای مختلف ارائه داد و به سابقه عضویت و سابقه مدیران و دبیران محترم گروهها در سمت مدیر یا دبیر پرداخت که بیانگر حضورپررنگ افراد جدید در انجمن بود. بعد از آن آماری از تشکیل جلسات شورای مدیریت گروهها، تعداد نشست‌ها، دارا بودن یا نبودن حلقه و کارگروه، امکانات رسانه‌ای، نظرات گروهها درباره روال برگزاری نشست‌ها، میزان تمایل گروهها به نشست مشترک، سابقه فعالیت در برگزاری همایش‌ها و کرسی‌های علمی ارائه داد و افزود: در سوالی از کلیه گروهها خواسته شد تمایل یا عدم تمایل خود را برای همکاری با کمیته گروهها اعلام نمایند که دبیران محترم گروههای جامعه‌شناسی ‌خانواده، جامعه‌شناسی ‌نظری، جامعه‌شناسی ورزش، جامعه‌شناسی ‌هنر، جامعه‌شناسی‌ کشورهای اسلامی، جامعه‌شناسی سیاسی، سیاست اجتماعی، جامعه‌شناسی ‌تفسیری، جامعه‌شناسی ارزیابی تأثیر اجتماعی و فرهنگی برای همکاری با کمیته اعلام آمادگی کردند. در سوال دیگری سوال پرسیده شد که چه زمانی را برای برگزاری جلسات هماهنگی بین گروه‌ها با دبیران و مدیران پیشنهاد می‌کنید؟ اکثر گروه‌ها روز یکشنبه ساعت 19 تا 17 را انتخاب کردند. در سوال بعدی از گروهها پرسیده شده که از چه روش‌هایی برای جذب اعضای جدید استفاده می‌کنید؟ پاسخ های گروهها به این شرح بود: دریافت ایمیل و تلفن حاضران در نشست‌های گروه‌ها، دعوت آن‌ها به نشست‌ها، دعوت چهره‌های علاقه‌مند به حوزه‌ مورد نظر، وب‌سایت، تبلیغ در دانشگاه و شبکه‌های اجتماعی آشنایان با مدیر و دبیر گروه، ارتباطات بین همکاران و دوستان دانشگاهی، دعوت برای حضور در گفتارها و سخنرانی‌ها، نشرلینک گروه در فضای مجازی و پیامک. در سوال دیگری پرسیده شد که معمولاً بین مدیران و دبیران با اعضای گروه‌ با چه شیوه‌هایی ارتباط برقرار می‌شود؟ پاسخ ها به این شرح بود: دیدارهای کاری وحرفه‌ای، گروه تلگرامی، جیمیل، شبکه‌های اجتماعی، تلفن و ایمیل و حضوری.

در پاسخ به این سوال که: آیا از فعالیت گروه خود راضی هستید؟ گروههایی که اعلام رضایت کردند، موارد زیر را مطرح نمودند: انگیزه اجتماعی قوی، تعداد نشست‌های برگزار شده نسبت به سایر گروهها، فعال نمودن اعضا در گروه‌های استانی و مراکز دانشگاهی، برگزاری نشست با حداکثر تعداد شرکت کننده و پرشدن سالن، فعالیت‌ها و ارتباطات با مراکز علمی داخلی و خارجی و هماهنگی بین مدیر و دبیر و اعضای گروه.

گروه‌هایی که عدم رضایت خود را اعلام کردند موارد زیر را مطرح نمودند: عدم استقبال دانشجویان از نشست‌ها، همکاری کم اعضای گروه و منحصر شدن فعالیت‌ها به مدیر و دبیر گروه، عدم شرکت اعضای گروه در نشست‌ها و منفعل بودن آنان. البته می‌توان به علل وجود این‌ موارد پرداخت و برای آنها راه حل پیدا کرد.

نوری ادامه داد: مدیران و دبیران گروهها در جواب به این سوال که «برای ارتقای کمی و کیفی گروه خود با چه مشکلاتی مواجه هستید و چه انتظاری از انجمن دارید؟» این پاسخها را مطرح کردند: واسطه ارتباط گروه‌ها با سازمان‌های مربوطه، اعطای زمان ثابت به گروه‌ها که البته در دوره قبل زمان ثابت برای گروهها اختصاص داده شده بود اما در دوره‌ جدید با توجه به مسایل مربوطه روال تغییر کرده است، ابلاغ کتبی شرح وظایف دبیران و گروه‌ها، حمایت‌های مالی و پرداخت هزینه‌ آژانس سخنرانان، هزینه‌ ایاب و ذهاب سخنرانان شهرستانی، اطلاع رسانی کامل‌تر درباره‌ نشست‌های گروه‌ها در صفحه‌ تلگرام و صفحه‌ اصلی سایت به علاوه متن اصلی نشست‌ها (یعنی توضیحی اجمالی درباره‌ این‌که نشست در چه موضوعی هست و چه گروهی آنرا برگزار می‌کند، در زمان اطلاع رسانی برنامه‌ها انجام شود)، تمدید عضویت به دلیل هزینه‌ زیاد سالانه (و نه سه سالانه) باشد، الکترونیکی شدن فرآیند عضویت و صدور کارت عضویت، محدودیت امکانات فیزیکی مانند سالن انجمن، موافقت با عضویت فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته‌های مرتبط با فعالیت گروه‌ها حتی به صورت عضو پیوسته یعنی افرادی‌که غیر از رشته‌ جامعه‌شناسی تحصیلات دارند ولی مرتبط با آن گروه هستند بتوانند عضو پیوسته باشند، نبود نیروی داوطلب فعال و مشارکت‌جو برای کمک به برگزاری جلسات، تعمیر و نقاشی سالن انجمن، تهیه سالن برای نمایش فیلم و پذیرایی مناسب‌تر در جلسات، تعیین نام گروه‌ها توسط افراد مؤسس که توسط یکی از گروه‌ها مطرح شده بود. چاره‌جویی برای مشارکت اعضا، تأمین امکانات مناسب برای ضبط و فیلمبرداری جلسات، طولانی بودن صدور مجوز، برگزاری جلسات درباره کاستی‌ها و مشکلات سایت انجمن، نظرات گروه‌ها به شرح زیر بوده است: اختصاص لینک مناسب سایت برای گروه‌ها، امکان بارگذاری مطالب برای دبیران انجمن به‌طور مستقیم، به‌روز رسانی سایت، ظرفیت بیش‌تر برای بارگذاری عکس و فیلم و فایل‌های صوتی، انتشار کتاب‌ها و تازه‌های نشر به صورت سیستماتیک و نه انحصاری، منظور این است که همه‌ مولفین بتوانند از این امکان استفاده کنند و فقط برای عده‌ای از مولفین نباشد، انتشار فهرست گروه‌ها براساس حروف الفبا در سایت، اعطای ساب پورتال به گروهها در سایت انجمن، طراحی سازوکار مناسب جهت درج گزارش فعالیت‌ها و عناوین برنامه‌های گروه‌ها.

سؤال بعدی: برای بهبود ارتباط دفتر انجمن و هیئت مدیره با گروه‌ها چه پیشنهادی را دارید؟

پاسخ ها: حضور دوره‌ای هیئت مدیره در جلسات گروه‌ها، جلسات منظم و مستمر با حضور گروه‌ها و بیان دیدگاه‌ها، برقراری عدالت در استفاده ‌از سالن توسط گروه‌ها، برگزاری جلسات برای مدیران و دبیران گروه‌ها، تعریف سیستم مکاتبات، برگزاری جلسات هم‌اندیشی، استفاده از فضای مجازی، اختصاص پنل به گروه‌های متقاضی در همایش‌ها.

در سؤال دیگری پرسیده شد که از کمیته گروه‌ها چه انتظاری برای بهبود عملکرد گروه خود دارید؟

پاسخ ها: شفاف‌تر شدن فعالیت گروه‌ها، تعامل مستمر با گروه‌ها و رفع موانع، همکاری جهت فعال نمودن اعضا در دفاتر استانی، مبهم بودن شرح وظایف گروه‌های علمی- تخصصی، پرهیز از رتبه بندی و قیاس کمی گروه‌ها، پرهیز از جو رقابت جویانه بین گروهها، زیرا بعضی رشته‌ها کمتر درجامعه‌ شناخته شده اند و نمی‌شود فعالیت آنها را با بقیه رشته‌ها مقایسه کرد، توجه به کیفیت برگزاری جلسات، تعداد شرکت کننده، ارائه راهکار برای جلب مشارکت اعضای گروه، ایجاد بستر برای تعامل و همکاری بین گروهی، برگزاری جلسات دو ماهانه برای هم‌اندیشی با مدیران و دبیران گروه‌ها.

سؤال بعدی درباره سابقه‌ حمایت‌های سازمان‌ها و نهادها از گروه‌ها بود و پاسخ‌ها به شرح زیر بود: مؤسسه مطالعات تحقیقات اجتماعی حامی گروه جامعه‌شناسی شهر، پژوهشگاه علوم انسانی در زمینه در اختیار قراردادن سالن و دانشگاه تربیت مدرس دررابطه با چاپ ویژه‌نامه حامی گروه جامعه‌شناسی تاریخی، (ذکر نام گروهها به دلیل مستند شدن این موضوع و نیز استفاده سایر گروه‌ها از این فرصت‌ها است). موارد تخلف گروهها که توسط گروهها ذکر گردیده عبارتند از: استفاده از انجمن به عنوان شهرت‌یابی، هویت‌یابی مستقل از انجمن، دعوت از چهره‌های مشهور و تبدیل جلسه به شوی تلویزیونی و فاصله گرفتن از دیدگاه‌های علمی.                          

سؤال بعدی: نظر گروهها درباره‌ شیوه‌ برخورد با تخلفات گروه‌ها پرسیده شد و پاسخ‌ها به شرح زیر دریافت گردید: تهیه قوانین مکتوب جامع‌تر برای فعالیت گروه‌ها، توضیح جامع‌تر مقررات، گفت‌و گو با متخلفان ولی سپس جریمه مانند عدم اجازه برای برگزاری نشست، اعلام عمومی تخلف گروه مربوطه، برگزاری مجدد انتخابات مدیر و دبیر، تذکر و اخطار سپس سلب عضویت و در نهایت لغو عضویت.

پس از ارائه گزارش طرح نظرسنجی توسط دبیر کمیته گروهها، دکتر سوسن باستانی، نایب رئیس انجمن، ضمن تشکر از انجام نظرسنجی، درباره نحوه عضویت افراد در گروه‌ها گفت: فارغ التحصیلان رشته‌هایی که به‌صورت مستقیم مرتبط نیستند، نمی‌توانند عضو پیوسته باشند، براساس اساسنامه اعضا باید در حوزه علوم اجتماعی فعالیت داشته باشند. زیرا در غیر این صورت انجمن از حالت تخصصی خارج می‌شود.

دکتر اجلالی، رئیس کمیته روابط بین الملل انجمن از مدیران و دبیران گروهها درخواست کرد تا افرادی که زبان انگلیسی را خوب می‌دانند و حاضر به انجام کار داوطلبانه هستند، به سایت انجمن کمک کنند. وی درباره عضویت در انجمن نیز گفت: اکنون دوره مطالعات میان رشته‌ای است، بنابراین لازم است افراد رشته‌های دیگر به عنوان عضو وابسته به انجمن بیایند و اگر کاری در حوزه جامعه‌شناسی انجام داده‌اند می‌توانند عضو افتخاری باشند که از حقوق عضو پیوسته برخوردار می شوند.

دکتر جواهری، مدیر سابق کمیته گروههای علمی با تشکر از انجام طرح نظرسنجی به دو نکته اشاره کرد: 1. ثبت اطلاعات از جانب گروهها دقیق نیست و با اطلاعات موجود در دفتر انجمن خیلی متفاوت است. در دوره قبل گزارش گروهها اغراق آمیز یا ناقص بود و سبب شده بود ما نتوانیم گزارش‌های مناسبی را برای وزارت علوم تهیه کنیم؛ بنابراین باید به صورت ساختاری این مسأله حل شود.

2. مسأله بعدی نحوه ارزیابی فعالیت‌های گروهها و معیار آن است زیرا اگر معیارهای کمی را در نظر بگیریم، چون بعضی گروهها قدیمی‌تر هستند و حوزه کاری وسیع‌تری در جامعه دارند همیشه نمره بالاتری کسب می‌کنند. شاید بتوان امتیاز فعالیت گروهها را برمبنای آیین نامه وزارت علوم تعریف کرد.

سپس دکتر احمد بخارایی، مدیر گروه مسایل و آسیب‌های اجتماعی، درباره ساختار کمیته گروههای علمی و عدم همکاری مناسب مدیران و دبیران محترم گروهها با کمیته در طرح نظرسنجی، پیشنهاد کرد کمیته گروهها از همکاری مدیران و دبیران فعال گروهها استفاده کند. هم‌چنین وی بر فعالیت بین گروههای مختلف انجمن تاکید کرد.

دکتر پیام روشنفکر، مدیر کمیته ارزیابی فعالیت گروهها، ضمن تشکر از مدیر کمیته گروهها و اعضای آن، اظهار داشت: باید برای جوانان و دانشجویان ایجاد انگیزه نمود؛ مثلاً به آنها خدماتی ارائه کرد و برنامه‌های جذاب‌تری را برای جذب دانشجویان اجرا کرد.    

دکتر زاهدی، مدیر گروه جامعه‌شناسی توسعه و دگرگونی‌های اجتماعی نیز ضمن تشکر از انجام طرح نظرسنجی و برگزاری نشست، نتایج آن‌ را بسیار مفید دانست و پیشنهاد کرد نتایج این طرح در اختیار مدیران و دبیران محترم قرار گرفته و در سایت انجمن و خبرنامه انتشار یابد. همچنین کمیته پیگیری موارد را پیگیری و شورایی از مدیران فعال گروهها تشکیل گردد و مسایل را بررسی کنند.

رضا رستمی، دبیر گروه جامعه شناسی اخلاق و دکتر مریم جمشیدی، دبیر گروه جامعه‌شناسی‌سیاسی و عبدالوهاب شُهلی‌بر، دبیر گروه جامعه‌شناسی شهر نیز سوالاتی را مطرح کردند و هیئت مدیره انجمن به آنها پاسخ دادند.

جلسه با پرسش و پاسخ بین سایر مدیران و دبیران گروهها و رئیس و اعضای هیئت مدیره انجمن جامعه شناسی ایران ساعت 21 به پایان رسید.

فهرست اسامی حاضرین در نشست گردهمایی مدیران و دبیران محترم گروهها:

1. حسین سراج‌زاده- رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران

2. آمنه آبابائی- دبیر گروه جامعه‌شناسی احساسات

3. پرویز اجلالی - مدیرگروه جامعه‌شناسی فیلم و سینما

4. مصطفی ازکیا - مدیر گروه جامعه‌شناسی روستایی

5. یونس اکبری - دبیرگروه جامعه‌شناسی روستایی

6. حسن امیدوار – دبیر گروهجامعه‌شناسی صلح

7. سوسن باستانی - مدیر گروه تحلیل شبکه

8. میلاد پوررجبی- کارشناس کمیته گروههای علمی- تخصصی

9. محمدرضا پویافر – دبیرگروه جامعه‌شناسی معرفت

10. زهرا پلمه - دبیرگروه جامعه‌شناسی ایران

11. فرح ترکمان - مدیر گروه جامعه‌شناسی احساسات

12. سمیه توحیدلو- مدیر گروه جامعه‌شناسی اقتصادی

13. فاطمه جواهری- مدیر پیشین کمیته گروههای علمی- تخصصی

14. مریم جمشیدی - دبیر گروه جامعه‌شناسی سیاسی

15. سیدحسن حسینی– دبیرگروه اسبق جامعه‌شناسی معرفت

16. رضا رستمی قرائی – دبیرگروه جامعه‌شناسی اخلاق

17. پیام روشنفکر- دبیر گروه جامعه‌شناسی کودکی

18. محمد جواد زاهدی- مدیر گروه جامعه‌شناسی توسعه و دگرگونی‌های اجتماعی

19. مالک شجاعی- مدیرگروه فلسفه علوم اجتماعی

20. نرگس شجاعی – دبیرگروه جامعه‌شناسی گردشگری

21. سیدعلی شفیعی- مدیر گروه پزشکی و سلامت

22. عالیه شکربیگی– مدیرگروه جامعه‌شناسی خانواده

23. عبدالوهاب شُهلی بُر– دبیر گروه جامعه‌شناسی شهر        

24. مهری طیبی نیا - دبیر گروه فرهنگ و جامعه

25. محسن عبداله‌زاده - جامعه‌شناسی توسعه

26. امیر عظیمی- دبیرگروه توسعه دگرگونی‌های اجتماعی

27. محمد علی‌پور- دبیرگروه هنر

28. آتنا غلام نیارمی- دبیر گروه جامعه‌شناسی تاریخی

29. شیدا فراشاهی – دبیرگروه جامعه‌شناسی سینما

30. الهام سادات قادری – دبیرگروه جامعه‌شناسی تفسیری

31. حوا محمدی - کارشناس گروه جامعه‌شناسی صلح

32. مریم محمودی- دبیرگروه روش‌شناسی و روش‌های تحقیق

33. بی‌تا مدنی– دبیرگروه جامعه‌شناسی ورزش

34. علی نوری – دبیر کمیته گروههای علمی- تخصصی انجمن

35. سید حسین نبوی- مدیرگروه جامعه‌شناسی کشورهای اسلامی

36. سید محمود نجاتی- مدیرگروه جامعه‌شناسی دین

37. فهیمه نظری– دبیرگروه جامعه شناسی خانواده

38. فهیمه یوسف کلافی- دبیرگروه جامعه‌شناسی نظری

39. صدیقه یعقوبی - دبیرگروه جامعه‌شناسی اقتصادی    

* دبیر کمیته گروههای علمی- تخصصی انجمن جامعه شناسی ایران (تهیه و تنظیم گزارش)

توضیحات

زیر مجموعه: گزارش نشست ها

دسته: فعالیت کمیته گروههای علمی- تخصصی

آخرین به روز رسانی در 15 مهر 1396

گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، روز دوشنبه ۲۲ آذر ماه سال ۱۴۰۰ برنامه لایو در صفحه اینستاگرام خود برگزار کرد. عنوان این جلسه لایو، «معرفی و نقد رمان همجا و مسئله‌شناسی چند زنی در ایران» بود. این برنامه با حضور دکتر شهلا اعزازی، جامعه‌شناس، عضو هیأت علمی و استاد دانشگاه، معصومه نیکوئی‌تبار، نویسنده کتاب و دکتر فاطمه موسوی، جامعه‌شناس و عضو گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران برگزار شد.

ابتدا مجری برنامه، دکتر فاطمه موسوی معرفی کوتاهی از نویسنده کتاب ارائه‌ کرد. معصومه نیکوئی‌تبار متولد ۱۳۵۹، دارای لیسانس مددکاری اجتماعی و ارشد جمعیت‌شناسی از دانشگاه علامه‌ طباطبائی است. کتاب اولش به نام «لیلی که بود» که موضوع آن آزار جنسی کودکان و زنان است، سال ۱۳۹۸ توسط نشر خاموش و کتاب دوم «همجا» با نشر مروارید سال ۱۴۰۰ منتشر شده‌است.

دکتر موسوی سپس از خانم نیکوئی‌تبار دعوت کرد در مورد نوشتن رمان و انتخاب موضوع (چند زنی) صحبت کند.

معصومه نیکوئی‌تبار به زمینه آشنائی بیست ساله با جنوب استان فارس و منطقه لامرد که «سبک زندگی چند زنی» در آن وجود دارد اشاره کرد و در عین حال درباره علاقه خود به نوشتن که سبب خلق این اثر شد توضیحاتی بیان کرد.

نویسنده اضافه کرد: «همجا» در برخی از مناطق جنوبی ایران به معنای «هوو» است و بار معنایی گویا و کاملی دارد. دوام زندگی زناشوئی و فرم زندگی خاص این منطقه باعث شده است، در ظاهر این طور به نظر برسد که این زنان نسبت به این مسئله بی‌تفاوت هستند و با این سبک زندگی کنار آمده‌اند اما با ارتباط بیشتر و دقت در احوالات این زنان متوجه شدم، رنجیده خاطر، دلشکسته، افسرده و ناامید هستند. در عین حال مسئله طلاق بسیار ناخوشایند و غیرقابل قبول است و زنانی که مایل به طلاق باشند، توانائی مدیریت مالی و اقتصادی ادامه زندگی‌شان را ندارند و ناچار این زندگی را تحمل می‌کنند.

نیکوئی‌تبار ادامه داد: تلاش کردم با گفتگو با زنان متعددی که این تجربه را داشتند، به درک دقیق‌تری از ابعاد مسئله و احساس آن‌ها برسم و با دقت در عینیت موقعیت و شرایط این زنان سعی کردم ذهنیتی بسازم در فرم رمان که گویای وضعیت آن‌ها و همچنین برای خواننده باورپذیر باشد.

سپس دکتر موسوی، عضو گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی با اشاره به تعداد محدود تحقیقات انجام شده در مورد چند همسری در مقایسه با موضوعات مشابه در حوزه خانواده و زنان، از دکتر شهلا اعزازی دعوت کرد در این مورد توضیحات بیشتری ارائه کند.

دکتر اعزازی، عضو هیأت علمی و استاد دانشگاه علامه طباطبائی، با تأیید این مسئله به اهمیت تحقیقات، کتاب‌‌ها و رمان‌هائی که به این موضوع پرداخته‌اند، اشاره کرد و از رمان «همجا» و توانائی نویسنده در پرداخت مسئله، تقدیر کرد. وی تأکید کرد: جا داشت در کتاب، ابعاد بیشتری از این مسئله و نوع روابط حاکم بر این خانواده، شکافته و بیان می‌شد.

او همچنین از رمان «شوهر آهو خانم» به عنوان کتاب دیگری که در مورد این مسئله نوشته شده است نام برد. مدیر سابق گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی با تأکید بر عدم پذیرش بی توجهی به این مسئله و ضرورت پرداختن به آن افزود: شاید یکی از دلایل تحقیقات کم در این مورد، رواج سبک زندگی مدرن، به ویژه در شهرها و ایجاد این ذهنیت باشد که چندهمسری بسیار کم و پنهان است اما متأسفانه در عمل این‌طور نیست و همچون موضوعات دیگر اجتماعی نیازمند توجه، پیگیری و بررسی است.

دکتر موسوی، جامعه‌شناس و مجری برنامه با بیان نکاتی چون کودک همسری، روابط خاص مادرشوهر و عروس و ابعاد حقوقی، اقتصادی و اجتماعی پنهان در لایه‌های مختلف کتاب و موضوعات طرح شده در این رمان، «همجا»، خواستار توضیحات تکمیلی و تحلیل‌های جامعه‌شناختی دکتر شهلا اعزازی شد.

دکتر اعزازی، جامعه‌شناس و نویسنده کتاب‌ها و مقالات متعدد در حوزه خانواده و زنان، «همجا» را نمایشگر زندگی در جامعه‌ای پیشا صنعتی دانست که در عین حال وجوهی از زندگی مدرن هم در آن دیده می‌شود؛ مثلا دختر همین خانواده به دانشگاه می‌رود و با پدرش و این سبک زندگی مخالف است. همانطور که در گذشته دلایل اقتصادی، فرزندآوری بیشتر و تأمین نیروی کار در کنار دلایل احساسی و کامجویانه سبب وجود چندهمسری بودند، در این کتاب هم به نوعی این مسائل و زمینه‌ها دیده می‌شوند. همسر اول (نساء)، به دلیل معلم بودن و درآمدزائی زن دوم و توانائی او برای تأمین بخشی از کمبودهای مالی خانواده، ناچار به کنار آمدن با او می‌شود. به‌علاوه نکته مهم و قابل توجه دیگر، تفاوت کارکرد ازدواج مدرن در جامعه ایران است. برخلاف تعریف ازدواج مدرن (بر اساس تعریفی که پارسونز ارائه می‌کند) که خیانت در آن جائی ندارد و زن و مرد نسبت به هم وفادار هستند، اما متأسفانه در جامعه ما به دلیل مناسبات خاص مردسالاری، چندهمسری جزء اختیارات مرد و برای تأمین آرامش و رضایت او تعریف شده است و سال‌های اخیر برخلاف تفکر غالب در جامعه ایران، برای رواج آن تبلیغاتی هم صورت می‌گیرد.

نیکوئی‌تبار، نویسنده کتاب در ادامه ابعاد مختلف این سبک زندگی را بیان کرد و به مسائلی چون؛ مشکلات طلاق در این خانواده‌ها و ترس از رفتن مردها، عدم پذیرش شکایت زن اول از همسرش و ترس از قضاوت شدن توسط جامعه و ضرورت حفظ شرایط موجود به هر قیمتی اشاره کرد. بیان درهم تندیدگی مسائل مختلفی چون کودک همسری، عدم اشتغال و استقلال مالی زنان، عدم حمایت قانونی و اجتماعی از این زنان، نقش‌های جنسیتی خاص (به ویژه اهمیت و جایگاه نقش همسری و مادری) و هنجارهای نابربری که دست به دست هم داده‌اند که وجود «همجا» در این منطقه سبکی پذیرفته شده باشد.

دکتر اعزازی، استاد جامعه‌شناسی، با بیان مؤلفه‌های قدرت و میزان دسترسی به آن‌ها به عنوان عامل مهم در تصمیم سازی‌های فردی و اجتماعی، به ارائه توضیحات بیشتری در این‌باره پرداخت و اضافه کرد: «قدرت ساختاری» که خود شامل قانون، فرهنگ، آداب و رسوم و نگرش‌های جنسیتی است، در کنار «قدرت فردی» که می‌تواند میزان تحصیلات، درآمد، شغل، زیبائی، وجود فرزندان و میزان حمایت آن‌ها باشد، در مسئله چندهمسری نقش مهم و تأثیرگذاری دارند. معمولاً مردان در این معادلات قدرت، دست بالاتری دارند و زنان هم به هر میزان که برخورداری بیشتری از قدرت داشته‌ باشند، می‌توانند شکل خانواده و سبک زندگی خود را انتخاب کنند. همچنین برای جواب پرسش در مورد دختران جوان و بعضاً تحصیل کرده به عنوان همسر دوم و چرائی انتخاب مرد زن دار برای زندگی مشترک، باید در دل همین مناسبات قدرت و فشارهای اجتماعی، پاسخ را جستجو کنیم.

دکتر اعزازی مدیر سابق گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران، در پاسخ به پرسش مخاطبان برنامه در مورد راهکارهای عملی عدم رواج چندهمسری در جامعه به ضرورت وجود حمایت قانونی در این مورد اشاره کرد و خاطر نشان نمود: چندهمسری نوعی خشونت روانی و خانوادگی است و برای حفظ سلامت زوجین و فرزندان در خانواده باید این سبک زندگی محدود شود. طبق تحقیقات انجام شده که در روزنامه‌ها منتشر می‌شود حدود چهل درصد خانواده‌ها با مسئله خیانت زوجین درگیر هستند. متأسفانه رواج این پدیده، خیانت همسران را در اشکال مختلف (صیغه و غیر از آن) در خانواده نهادینه می‌کند و پایه‌های زندگی مشترک و وفاداری خانوادگی را متزلزل می‌کند.

در پایان، دکتر فاطمه موسوی، جمع بندی کاملی از مباحث طرح‌شده در برنامه ارائه کرد.

توضیحات

زیر مجموعه: گزارش نشست ها

دسته: گزارش نشست جامعه‌شناسی زنان و جنسیت (مطالعات زنان)

آخرین به روز رسانی در 09 دی 1400

گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران به مناسبت روز جهانی سلامت روان، روز پنج‌شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۰ برنامه لایو در صفحه اینستاگرام خود برگزار کرد. عنوان این جلسه لایو، «زنان و کرونا؛ با آشفتگی هیجانی ناشی از بحران کرونا چه کار کنیم؟» و سخنران آن فرشته ذاکر، کارشناس ارشد روان‌شناسی و فلسفه، فعال حقوق زنان، عضو گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی ایران و مجری برنامه زهرا حنیفه، کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی و روان درمان‌گر پویشی بود.

ابتدای جلسه زهرا حنیفه، ‌مجری برنامه و روان درمان‌گر پویشی، کلیاتی درباره ضرورت توجه به سلامت روان و پرداختن به ابعاد مختلف آن ذکر کرد و سپس فرشته ذاکر (سخنران)، در مورد هدف از برگزاری این برنامه توضیحاتی ارائه داد.

این فعال حقوق زنان، مواردی چون؛ پرداختن به بحران‌های هیجانی‌ای که در طول همه‌گیری کرونا هر کسی را به نحوی درگیر کرده است، ارائه تعاریفی روشن از این بحران‌ها برای کمک به شناخت بهتر آشفتگی‌های هیجانی و ارائه راهکارهایی برای مدیریت بهتر این آشفتگی‌های هیجانی را از اهداف اصلی این برنامه برشمرد.

ذاکر که کارشناس ارشد روان‌شناسی و عضو گروه مطالعات زنان است در ادامه افزود: برای پرهیز از تشدید احساس درماندگی و توجه هم‌زمان به وجوه توانمندی زنان، ابتدا باید به نقش موثر زنان در مقابله با بحران کرونا بپردازیم. نقش مؤثر زنان در حوزه‌هایی مانند؛ درمان و پزشکی، خانواده و در عرصه سیاست انکارناپذیر است.

او همچنین اشاره کرد که در همه‌گیری کرونا آسیب‌پذیری همه اقشار در برابر این بحران به یکسان نبوده است و تأکید کرد: مادرانی که در کادر درمان هستند، زنانی که عهده‌دار مراقبت از بیماران مبتلا به کوید-19 می‌شوند، مادرانی که دارای فرزند دانش‌آموز هستند، مادران شاغلی که دارای فرزند خردسال هستند، و زنانی که مراقبت از افراد مسن خانواده را به عهده دارند، زنانی که به دلیل تعدیل‌های جنسیتی در این ایام شغل خود را از دست داده‌اند، و زنانی که مراقبت از اعضای خانواده را بعد از فوت عزیزان‌شان باید به دوش بکشند از جمله اقشاری هستند که در شرایط همه‌گیری کرونا، فشارهای چندگانه‌ای را متحمل شده‌اند و به همین دلیل درگیر آشفتگی‌های هیجانی بیشتری نیز شده‌اند.

فرشته ذاکر به پیامدهای روحی و روانی ناشی از بحران کرونا که به اشکال مختلف بروز و ظهور پیدا کرده است، اشاره کرد و به دلیل فراگیر بودن تجربه‌ اضطراب، خشم و غم در دوران همه‌گیری کرونا با تفصیل بیشتری به بیان این هیجان‌ها پرداخت.

وی ابتدا نشانه‌های آشفتگی‌های هیجانی ناشی از اضطراب، خشم و غم را شرح داد و سپس توضیح داد که ما آنها را در بدن‌مان چگونه تجربه می‌کنیم. همچنین بی‌توجهی به آنها چگونه می‌تواند ما را گیج و سردرگم کند و باعث تشدید علایم روانی و جسمانی شود.

این کارشناس ارشد روان‌شناسی و فلسفه، به شیوه‌های ناسالم برخورد با این آشفتگی‌های هیجانی اشاره کرد و در پایان راهکارهایی برای توجه به این هیجان‌ها و مدیریت سالم آنها ارائه کرد.

سخنران این نشست، ادامه داد: سرکوب هیجان‌های منفی که معمولاً به وفور اتفاق می‌افتد باعث تشدید آشفتگی هیجانی می‌شود و به شکلی غیرمستقیم آسیب‌پذیری در برابر ابتلا به کرونا را نیز افزایش می‌دهد. گذشته از پیامدهای کوتاه مدت برخورد ناسالم با هیجان‌های منفی، این اقدام می‌تواند پیامدهای بلندمدتی را نیز به دنبال داشته باشد. ای بسا که بحران کرونا تمام شود ولی آشفتگی‌های هیجانی پیامدهای بلندمدت آن تا سال‌ها با ما بماند.

در پایان برنامه، زهرا حنیفه، مجری و کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، سؤالات مخاطبان برنامه را طرح کرد و سخنران، به آن‌ها پاسخ داد.

توضیحات

زیر مجموعه: گزارش نشست ها

دسته: گزارش نشست جامعه‌شناسی زنان و جنسیت (مطالعات زنان)

آخرین به روز رسانی در 21 آذر 1400

 گروه مطالعات زنان انجمن جامعه‌شناسی به مناسبت هشت مارس، روز جهانی زن، ساعت 6 عصر روز دوشنبه 18 اسفند 1399 نشستی به صورت زنده (لایو) در صفحه اینستاگرام گروه برگزارکرد. در این نشست مجازی دکتر نیره توکلی، جامعه‌شناس و پژوهشگر مطالعات زنان و رایحه مظفریان، پژوهشگر مسائل زنان حضور داشتند.

دکتر نیره توکلی، جامعه‏‌شناس و استاد دانشگاه، در ابتدا به ویژگی برجستۀ جنبش زنان ایرانی اشاره کرد که همواره «تبدیل محدودیت به فرصت» بوده است و گفت: زنان ایرانی از این لحاظ واقعاً در میان بسیاری از کشورهای منطقه و همتراز سرآمد بوده‌­اند. روز جهانی زن را به زنان جهان و زنان ایرانی تبریک میگویم، زیرا با آنکه هنوز راه درازی در دستیابی به برابری و عدالت جنسیتی، حقوقی و شهروندی در پیش دارند و همچنین مبارزه با سایر تبعیض‌های نژادی، طبقاتی، مذهبی و قومی در ایران و جهان باقی مانده است، در سال گذشته، چند اتفاق مهم و بی نظیر برای زنان ایرانی اتفاق افتاد که به موضوع سخنرانی من مربوط می­‌شود. نخست آنکه آنچه از چندین سال پیش (1380) در ایران آغاز شده بود، اما به جایی نرسیده بود، با اوج‌گیری آنچه در سال ۲۰۱۷ در جهان با عنوان هشتگ‎#MeToo بر ضد سوءاستفاده و آزار جنسی در سطح جهان ترند شد و مردم بوسیله آن، جرایم جنسی افراد قدرتمند یا مشهور را در اینترنت برملا کردند در ایران نیز جان تازه‌­ای گرفت و توانست تابوشکنی کند. دومین اتفاق، که واقعاً در جنبش مدنی ایران سابقه نداشت، حمایت رسمی انجمن جامعه‌­شناسی ایران از آسیب‌­دیدگان یکی از این موارد تعرض به زنان، با اخراج یکی از اعضای انجمن بود. «جنبش می تو» در جهان دامن شخصیت‌های بسیاری و از جمله کارگردان مشهوری چون هاروی واینستینرا گرفت.

این جامعه‌شناس در ادامه افزود: در ایران، مقالۀ مهزاد الیاسی در روزنامۀ شرق در سال ۱۳۸۰، اولین مقاله‌ای بود که ضمن پرداختن به «جنبش جهانی می تو»، تجربۀ شخصی خود نویسنده را هم دربارۀ آزارهای جنسی بیان می‌کرد. مقالۀ الیاسی، جز یک مورد، هیچ واکنشی در پی نداشت. الیاسی در مقالۀ دیگری که چند ماه بعد، مجدداً  در روزنامۀ شرق منتشر کرد به اشتباه بودن زمان و مکان روایتگریش «اعتراف» کرد و نوشت «شاید هنوز برای ما [ایرانیان] زود است» و «می تو»، حداقل در این برهه، مختص سفیدپوستان ثروتمند است. سپس در سال ۱۳۹۶، چهار دوست پس از باخبر شدن از داستان تجاوز جنسی به یکی از آن‌ها تصمیم گرفتند موضوع را بدون ذکر کامل نام متجاوز (و فقط با ک. ا.) در اینستاگرام مطرح کنند. در کمتر از ۲۴ ساعت بیش از ۳۰ نفرگفته بودند که همان مرد ۳۳ ساله به آن­ها نیز به همان شیوه و با بیهوش کردن‌شان، با استفاده از قرص‌های خواب‌آور، تعرض کرده‌ است. در ۳۱ مرداد ۱۳۹۹، شش هزار توییت با هشتگ ک. ا. زده شد. دخترعموی آن شخص نیز نوشت که ازدست­‌درازی‌­های اودر امان نبوده و از او می‌ترسیده‌ است. تا ۵ شهریور ۱۳۹۹ تعداد روایت‌ها از آزارهای او به بیش از ۴۰ مورد رسیده بوده و در شبکه‌های اجتماعی به «تجاوز سریالی» معروف شد.

این جامعه شناس ادامه داد: سومین نکتۀ مثبت هم در برخورد پلیس امنیت عمومی تهران با این مورد بود که در ۴ شهریور ۱۳۹۹ اطلاع داد که ک. ا. را دستگیر کرده و از شاکیان خواست «با اطمینان از محفوظ ماندن هویت‌شان در نزد پلیس» شکایت کنند. ک. ا. اقرار کرده بود که در عرض ۱۰ سال به ۳۰۰ زن تجاوز کرده و مدعی شد که مبتلا به سادیسم است. حداقل ۳۰ نفر از ک. ا. شکایت و ۱۰ نفر در مواجهه حضوری او را شناسایی کردند. برخی از شکایت‌ها نیز از خارج ایران مطرح شد. نام‌های دیگری هم مطرح شد، مانند نام نقاش معروفی که روایت‌های زیادی در تأیید وی منتشرشد و برخی به حمایت از وی برخاستند.

دکتر توکلی تأکید کرد: شاید پر سر و صداترین این موارد که من در اینجا بیشتر می خواهم دربارۀ آن بحث کنم، مربوط به کامیل احمدی است که در فضای پژوهشی، دانشگاهی و آکادمیک اتفاق افتاد. کامیل احمدی، جامعه‌شناس ایرانی–بریتانیایی، در فضای مجازی با اتهام‌هایی در مورد آزار جنسی به همکاران زن در جریان پژوهش‌های اجتماعی روبرو شده بود. «وبگاه بیدارزنی» چندین روایت دربارۀ او نقل کرد که در یکی از آن‌ها زنی که خود ختنه شده و مایل بود در این باره مطالعه و روشنگری کند، در زمان تحقیق در هتلی، آماج تعرض وی قرار گرفته‌ بود. انجمن جامعه‌شناسی ایران، که یکی از نهادهای مدنی علمی است که به مدد تفوق دیدگاه علمی بر اداری، توانسته بسیاری از کاستی‌های فضای دژکارکرد دانشگاه‌های کشور را جبران کند، با انتشار بیانیه‌ای عضویت وی را در انجمن لغو و او را از دبیری گروه جامعه‌شناسی کودکی انجمن جامعه‌شناسی برکنارکرد. واکنش‌ها به این اقدام بی­‌سابقه انجمن جامعه‌شناسی ایران نیز از گزند کژفهمی‌­ها برکنار نماند. احمدی و برخی از اعضای انجمن این اتهام‌ها را رد کردند و اقدام انجمن جامعه‌شناسی را غیرمنصفانه دانستند.«رهیافت پهلوان­‌پنبه‌­سازی» همان کاری را کرد که قطب مخالف آن در مورد آغداشلو انجام داد و بر تمام آزارگری‌­های کامیل احمدی خط انکار کشیده شد و انجمن جامعه‌­شناسی و حتی زنان قربانی در صف توطئه‌­گران برای تهدید فعالیت‌­های علمی و پژوهشی ایشان قرار گرفتند. نتیجه آنکه با تشکیک در مورد اطلاعیۀ لغو عضویت انجمن جامعه­‌شناسی در مورد ایشان هم انجمن جامعه‌­شناسی به مشارکت در این توطئه متهم شد و هم برای همیشه دهن‌بند و صدا خفه‌­کنی برای زنان قربانی تدارک دیده شد که همچنان، بر گرتۀ فیلم پوران درخشنده، رویۀ «هیس، دخترا فریاد نمی­‌زنند!» را در پیش بگیرند. گفتنی است که مضیقه‌های امنیتی و محرومیت‌ها و بازنشستگی‌های پیش از موعد در مورد استادان و پژوهشگران فراوان اتفاق اتفاده است. باید به درستی واکنش نشان داد و خواستار توقف این مضیقه‌ها شد. از آن وجه از فعالیت‌های علمی ایشان که با سرکوب امنیتی روبه ­رو شده باید دفاع کرد، اما نه با نادیده گرفتن وجه بسیار مهم دیگری که صدای زنان آزاردیده است.

وی در ادامه به ذکر چندین نکتۀ مهم دربارۀ این افشاگری‌­ها و برخورد با آن‌ها پرداخت:

1. تعریف تجاوز: در مورد بزرگسالان، هر نوع اصراری به ایجاد یا تداوم رابطه‌­ای که دو طرف به آن رضایت ندارند و فقط یک طرفه است. تعرض جسمی و کلامی و عاطفی و مزاحمت‌های دیگر.
3. با وجود برخی پیشرفت‌ها در تابو شکنی‌ها و حمایت برخی نهادها و بویژه گروه‌های زنان از آسیب­ دیدگان، هنوز هم هزینه­‌های اجتماعی این افشاگری‌ها برای راویان بسیار سنگین است. تجربه­‌های ناخوشایند زنان آسیب ­دیده، پس از افشاگری دربارۀ تجربۀ مورد تجاوز قرار گرفتن، از مواردی است که باعث می­‌شود زنان و دختران آسیب ­دیده از افشاگری و شکایت دربارۀ این آسیب­‌ها و بازداری تعرض­‌کنندگان از ادامۀ این گونه رفتارها دلسرد شوند. این تجربه‌­ها از انواع و اقسام تهدیدها و سرزنش قربانی تا متهم کردن وی به تمایل برای برقراری رابطه یا به نحوی تشویق متجاوز را در برمی­‌گیرد. در موارد بسیاری، دلبری ادعایی یا زیبا بودن یا جلوه‌­گری و نه جلوه‌­فروشی، یا فعالیت در فضای خارج از خانه و چارچوب خانواده بهانۀ این تشویق­‌ها قرار می­‌گیرد و متجاوز، همچون شخص منفعل تطهیر می­‌شود.
4. برخورد نایکدست و تبعیض ­آمیز قانونی را هم با متهمان به تجاوز و آزار جنسی شاهد بوده ­ایم. برخی به سکوت و برخی به تشویق آزارگر و اعادۀ حیثیت مستقیم یا غیرمستقیم از او منتهی شده‌ است، مثلاً با خرید تابلوهای، پس از روایات متعدد و شکایات بسیار از آن نقاش مشهور با قیمتگذاری‌های بی‌سابقۀ چند میلیاردی در حراجی رسمی، تلاش شد که از او اعادۀ حیثیت شود.
5. واکنش‌های دو قطبی جامعۀ استبدادی مردسالار به این افشاگری‌ها، طبق معمول دوقطبی بوده است و در این دوقطبی­‌گری باز هم زنان قربانی آزار، صدمه دیده ­اند. هر دو قطب کوشیده ­اند دربست از یکی از این قهرمانان آزارگری دفاع کنند. در نتیجه، به جای آنکه تحلیل و راستی ­آزمایی درستی از روایات صورت گیرد و از قربانیان دفاع و حمایت شود، با سیاسی کردن این پدیده از آنها استفادۀ ابزاری شده است. یعنی در هر دو سو یا صورت مسأله پاک شده یا ابزاری برای کوبیدن طرف مقابل به شمار آمده است.

پس از سخنان دکتر نیره توکلی، رایحه مظفریان، پژوهشگر حوزه مسائل زنان با بیان تجارب خود در برخورد با آسیب‌دیدگان تعرض و تجاوز جنسی، ابعاد مختلف مسأله را در جامعه ایران مورد بررسی قرار داد و در پایان بحث خود به سؤالات مخاطبان پاسخ داد.

دکتر توکلی در پایان این جلسه تأکید کرد: «جنبش می‏‌توی ایران» هم از لحاظ حرکتی که بازماندگان تعرض در افشای موارد نشان دادند، هم از لحاظ برخورد کلی افکار عمومی و پیگیری نیروهای انتظامی در برخی موارد و هم از لحاظ حمایت انجمن جامعه ­شناسی ایران و گروه مطالعات زنان از بازماندگان و هم از لحاظ مباحثاتی که در انجمن جامعه ­شناسی بر سر تحلیل و تفسیر رویدادهای اخیر درگرفت امیدهایی را برای رهایی از دوقطبی­‌گری و تحلیل منطقی ایجاد کرد و جان تازه ­ای به کالبد «جنبش می تو در ایران» دمید.

توضیحات

زیر مجموعه: گزارش نشست ها

دسته: گزارش نشست جامعه‌شناسی زنان و جنسیت (مطالعات زنان)

آخرین به روز رسانی در 31 ارديبهشت 1400