به بهانهی ۱۲ آذر، روز علوم اجتماعی
فریبا نظری
چند سالی است که ۱۲ آذر، سالروز تولد دکتر غلامحسین صدیقی بهعنوان روز علوم اجتماعی نامگذاری شده است. بنظر میرسد این نامگذاری از دو منظر مناسب است. نخست نقش موثر و پیشگام صدیقی در معرفی و توسعهی جامعهشناسی بهعنوان یک رشتهی دانشگاهی و دوم، تلاش و تأکید بر همکاری بین رشتهای شاخه های مختلف علوم اجتماعی مانند جامعهشناسی، مردم شناسی، انسان شناسی، جمعیت شناسی، و ارتباطات.
از آنجا که از میان شاخههای علوم اجتماعی، در رشتهی جامعهشناسی درس خواندهام؛ مناسب میبینم مروری داشته باشم بر آنچه این علم اجتماعی به ما میآموزد:
۱- جامعهشناسی به ما میآموزد که از توصیف و تبیین و تفسیر خطی و تکعاملی، پرهیز کنیم. پدیدههای اجتماعی معمولا برساخت چند عامل و پیچیده هستند. همین عبارت ساده و کوتاه، به ما مهارت رویارویی همه جانبه و کاملتر با پدیدههای اجتماعی پیرامون خود را آموزش میدهد.
۲- جامعهشناسی بهطور موکد به ما میآموزد که شاخه های علوم با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ و عمیقی دارند و برای کاوش و مطالعهی دقیق پدیدهها، نیازمند به رویکردهای مطالعاتی بینرشتهای هستیم.
۳- جامعهشناسی تنوع زیادی در حوزههای مختلف دارد و ازاین طریق به ما میآموزد که در هریک از این حوزهها، با عمق و دقت بیشتری درنگ و تامل نماییم و از گزاره های جزمی و قطعی و سطحی در توصیف و تفسیر پدیدهها، پرهیز کنیم.
۴- دانشآموختهی جامعهشناسی، همواره خود را در کارگاه و آزمایشگاه بزرگ انسانی جامعهای که در آن زندگی میکند، میبیند. و این ویژگی شگفت دانش جامعهشناسی است که هر لحظه و هرجایی، ما را به کاوش و مشاهدهی دقیق فرا میخواند.
۵- بسیاری از ابزار مهم جامعهشناسی برای شناخت و توصیف و تبیین و تفسیر پدیدهها، آسان و در دسترس است: مشاهده، مشارکت، و گفتگو
۶- جامعهشناسی، قدرت و جسارت نقد و تحلیل همه جانبهی پدیدهها و ساختارهای کلان اجتماعی را به دانشآموختهی خود میدهد. چراکه نام دیگر جامعهشناسی، علمی انتقادی در واکاوی زندگی اجتماعی و قواعد برساختهی آن است.
۷- جامعهشناسی به ما میآموزد که از تمرکز مطلق بر فرد در سطح خرد، فاصله گرفته و به سطوح میانه و کلان گروه و جامعه بهعنوان جغرافیایی متشکل از افراد و گروههای مختلف و متنوع توجه کنیم.
۸- جامعهشناسی همواره به ما یادآور میشود که انسان و پدیدههای اجتماعی جوامع مختلف، بسیار پیچیده هستند و بنابراین جامعهشناس نمیتواند نقش پیشگو داشته باشد اگرچه میتواند براساس نشانهها و واقعیات اجتماعی و تجربهی زیستهی بشر و جوامع بشری در دورههای مختلف؛ نوع وقوع احتمالی پدیدهها را پیشبینی نماید.
۹- جامعهشناسی به ما قدرت و توان مشاهدهی کاوشگرانه و استنتاج علت و معلولی را در ارکان و موانع و چگونگی نظم اجتماعی از یکسو و حرکت جامعه برای تغییر و تحولات اجتماعی از سوی دیگر را میآموزد.
۱۰- جامعهشناسی قدرت برقراری ارتباط موثر اجتماعی برای شناخت خود، جامعه، و پدیدههای اجتماعی پیرامونی خویش را آموزش میدهد.
۱۱- درک تنوع و گوناگونی جامعه و پدیدههای آن، و نیز روابط و تغییرات قواعد زندگی اجتماعی؛ از دیگر آموزههای دانش جامعهشناسی به دانشجویان و دانشآموخته های خود است.
۱۲- جامعهشناسی به همان اندازه که توجه ما را به برقراری نظم اجتماعی در جامعه سوق میدهد، نسبت به دقت و تأمل ما برروی حل مسائل اجتماعی جوامع نیز؛ تأکید دارد.
۱۳- و یکی از بزرگترین آموزههای جامعهشناسی، واقعگرا بودن و زمینی بودن این رشته از دانش انسانی برای نقد و بررسی و توصیف یک زندگی معمولی در کنار دیگران در جغرافیای یک جامعه است.
اگر جامعهشناس این آموزهها را به شکل توانمندی و مهارت تخصصی در تحلیلها و تفسیرهای پدیدههای اجتماعی نداشته باشد، و نیز فاقد بینش جامعهشناختی یا قدرت پیشبینی پدیدههای احتمالی باشد؛ یا درست آموزش ندیده یا آموزهها را به شیوهی درست و کامل یاد نگرفته است.
۱۲ آذر ۱۴۰۲